Nobel od kuchni... Michał Rusinek "Nic zwyczajnego"

 Kolejna książka, która wpadła mi w ręce przypadkowo, ale okazała się dobrą i niezapomnianą towarzyszką. Historie o życiu Wisławy Szymborskiej, opowiedziane z lekkością i humorem, przez osobę mającą okazję być blisko poetki. Michał Rusinek, sekretarz noblistki, zebrał anegdoty, znane i nieznane fakty, zdjęcia oraz wspomnienia z różnych wydarzeń i połączył je w książkę, którą chciałoby się przeczytać jednym ciągiem. Nadał jej idealnie podsumowujący życie przy boku Szymborskiej tytuł: "Nic zwyczajnego".

W książce znajdziemy wspomnienia z różnych spotkań autorskich, wieczorów poetyckich, rozmów z tłumaczami jej wierszy oraz oczywiście z wyprawy po Nobla i ceremonii w Sztokholmie. Ale przeczytamy również o spotkaniach z przyjaciółmi w mieszkaniu Szymborskiej, jej nietypowych zwyczajach i sposobie myślenia oraz o zabawnych momentach w życiu Wisławy i sekretarza. Znajdziemy także fragmenty o jej rozmowach i znajomości z Czesławem Miłoszem. Książkę uzupełniają ciekawe fotografie, zdjęcia surrealistycznych wycinanek noblistki oraz kilka przytoczonych wierszy poetki. 

"Nic zwyczajnego" nie jest typową biografią, opowiadającą o życiu pisarki od urodzenia do śmierci. To raczej luźne wspomnienia spisane przez jej bliskiego towarzysza, bez sztywnego i ściśle ustalonego porządku. Dzięki temu książkę czytało się bardzo przyjemnie, zupełnie jakby słuchało się opowieści osoby siedzącej obok nas. Nawet nie dało się zauważyć momentu, w którym dotarło się do jej połowy, a wkrótce do końcówki. Ja jednak mimo wszystko wolę, jak lektura jest podzielona na rozdziały, niekoniecznie według konkretnego wzoru, by dana część mówiła na dany temat. Wystarczy po prostu ponumerowanie fragmentów co ileś stron. Ale może właśnie Rusinkowi chodziło o to, by czytelnik nie mógł powiedzieć: "Jeszcze tylko jeden rozdział". By zaczytał się w książkę i nie mógł się oderwać? Jeśli tak, to osiągnął zamierzony efekt. :)